Wycieczka do TYŃCA.
26.10.2021 r. odbyła się wycieczka kl. V i VI do TYŃCA - uczniowie zwiedzali Opactwo w Tyńcu oraz uczestniczyli w warsztatach edukacyjnych w SKRYPTORIUM (zdjęcia z wycieczki w galerii).
Opactwo Benedyktynów w Tyńcu, jest wyróżnione certyfikatem „Miejsce przyjazne maluchom”, tu odbywają się wyjątkowe zajęcia dla dzieci, realizowane w pięknym, malowniczym miejscu, z daleka od ruchliwych i gwarnych ulic.
Nasi uczniowie uczestniczyli w warsztatach w tym niezwykłym miejscu - w pierwszej w Polsce rekonstrukcji średniowiecznego SKRYPTORIUM. Warsztaty poświęcone były tajnikom pracy skryby i iluminatora. Uczestnicy w czasie zajęć poznają dokładnie rolę i charakter skryptoriów klasztornych oraz kolejne etapy powstawania książki rękopiśmiennej. Następnie uczniowie uczestniczyli w zajęciach z kaligrafii poznając różne rodzaje pisma średniowiecznego. Zajęcia miały również charakter praktyczny - uczniowie mogli poćwiczyć pisanie pismem kaligraficznym i rysowanie przy pomocy gęsiego pióra.
Opactwo tynieckie jest jedynym klasztorem w Polsce, który posiada taką bogatą ofertę warsztatów edukacyjnych skierowanych do dzieci i młodzieży, poświęconych historii i sztuce Polski oraz roli klasztorów w kulturze europejskiej. Warsztaty połączone są ze zwiedzaniem opactwa.
Tyniec - wiadomości.
Opactwo Benedyktynów w Tyńcu to najstarszy, istniejący klasztor w Polsce. W swej prawie tysiącletniej historii był świadkiem kształtowania się Państwa Polskiego i ważnym ośrodkiem kultury i duchowości przez wiele wieków. Jan Długosz w czasie swojej bytności w klasztorze w 1467 roku opisuje Tyniec jako „piękny klejnot Ojczyzny”.
Współcześnie po latach kasaty i ruiny opactwo tynieckie jest największą wspólnotą benedyktyńską w Polsce, której rytm dnia nadal wyznacza Liturgia godzin, a życie oparte jest na 1500-letniej Regule św. Benedykta. Klasztor otwarty jest dla wszystkich, zarówno pielgrzymów pragnących czerpać z duchowości benedyktyńskiej, jak i turystów, zainteresowanych historią i pięknem miejsca.
Krótka historia klasztoru w Tyńcu:
Około 1044 r. książę Kazimierz Odnowiciel zakłada opactwo.
XI/XII w. – powstaje zespół kamiennych budowli: trójnawowa bazylika romańska oraz zabudowania klasztorne.
Około 1124 r. legat papieski, kardynał Idzi z Tuskulum, poświęca kościół i wystawia dokument potwierdzający posiadłości opactwa.
XIII/XIV w. – zniszczenia podczas najazdów tatarskich oraz podczas walk o tron krakowski pomiędzy księciem Władysławem Łokietkiem a zwolennikami czeskich Przemyślidów. Budowa zamku-rezydencji opatów.
XV w. – rozbudowa kościoła i klasztoru w stylu gotyckim; budowa drugiego kościoła poświęconego w 1463 r. oraz nowych krużganków; rozbudowa klasztoru w kierunku południowo wchodnim.
XVI w. – rozkwit opactwa. Przebudowa dalszej części zabudowań w stylu renesansowym.
XVII w. – okres tzw. komendy (1604–1739), czyli narzucania przez króla opatów spoza wspólnoty. W 1. poł. XVII w. kolejna przebudowa kościoła w stylu barokowym. Wykonanie stalli w chórze zakonnym z obrazami przedstawiającymi życie św. Benedykta i sceny z życia świętych benedyktyńskich. Wojny w połowie XVII w. niszczą opactwo i jego dobra.
XVIII w. – z zakończeniem okresu komendy opactwo rozkwita na nowo. Rozbudowa południowego skrzydła klasztoru, gdzie umieszczona zostaje biblioteka. Franciszek Placidi projektuje ołtarze z czarnego marmuru, wśród nich ołtarz główny z obrazem Najświętszej Trójcy i patronów opactwa, św. Apostołów Piotra i Pawła.
Konfederacja barska (1768–1772). W opactwie zamienionym w twierdzę konfederaci stawiają silny opór wojskom rosyjskim. Walki rujnują klasztor. Opactwo wchodzi w obszar pierwszego zaboru austriackiego. Benedyktyni raz jeszcze odbudowują klasztor.
XIX w. – władze austriackie w 1816 r. kasują opactwo. W latach 1821–1826 ma w Tyńcu siedzibę biskupstwo, przeniesione następnie do Tarnowa. Biskup Tomasz Ziegler wywozi naczynia, szaty liturgiczne i znaczną część biblioteki do Tarnowa. W 1831 r. pożar trawi dachy opactwa. Klasztor znów staje się ruiną, a ocalały kościół przejmuje parafia.
XX w. – w latach 30. belgijskie opactwo św. Andrzeja w Brugii staje się ośrodkiem formacji polskich powołań benedyktyńskich. Biskup krakowski Adam Sapieha oddaje ruiny dawnego opactwa na miejsce nowej fundacji. Grupka mnichów przybywa do Tyńca 30 lipca 1939. Ich przełożonym został o. Karol van Oost. Podjęte dzieło przetrwało okres wojny i lata komunizmu.
Odbudowa zespołu klasztornego trwała od 1947 do 2008 r.
Ciekawostki:
- W Tyńcu rozpoczyna się akcja książki „Krzyżacy” Henryka Sienkiewicza. Bogate opisy zabudowań klasztornych Sienkiewicz oparł zapewne na tekstach Jana Długosza, choć niewątpliwie nie zabrakło w nich inwencji twórczej autora.
- Wzgórze tynieckie było w czasie konfederacji barskiej ważnym punktem oporu przed wojskami rosyjskimi pod dowództwem Aleksandra Suworowa, od maja 1771 roku kilkanaście miesięcy trwało oblężenie, Tyniec jednak pozostał niezdobyty.
- Z Tyńca wyszła inicjatywa tłumaczenia Biblii na język polski z języków oryginalnych, znana jako Biblia Tysiąclecia. Tutaj również po II soborze watykańskim przygotowano polskie tłumaczenie ksiąg liturgicznych.